bike motorcycle magazine: The Café Racer Phenomenon (Those were the days … series)

Saturday, November 7, 2009

The Café Racer Phenomenon (Those were the days … series)

Evening Time is Reading Time...

Features:

• The rebellious spirit of the '50s!

• Foreword by Paul Dunstall

• Personal memories of the '60s/'70s UK Café Racer scene

• Previously unpublished pictures

• Unique prototypes and specials

• World-beating motorcycles, made in garden sheds

• Interviews with bike builders including Norman Hyde

• The best and worst Café Racer manufacturers

• Fascinating past advertising

• Global directory of Café Racer information

• The bikes and the people of the Ace Café London today

• The Café Racer’s future in the 21st century.

Description:

The Café Racer is one of the most enduring styles of motorcycle ever created, capturing the rebellious spirit of the '50s. This is a look back at the glory days of the Café Racer, from Friday night dices on the North Circular, through the street specials craze of the Seventies, to the modern day revival.
Synopsis The Café Racer captures the very essence of motorcycling, with its stripped-to-the-bone styling and a timeless blend of cat-quick chassis, matched to a barn-storming engine. From its roots in the ’59 Club, home-brewed specials and the creation of the Triton by Dave Degens, the Café Racer became the must-have Rockers’ motorbike. It then became the template for a new generation of fast road riders in the 1970s, with the rise of Dunstall, Rickman, Seeley and many more bespoke bike builders.The factories jumped on the bandwagon. Machines like the Moto Guzzi Le Mans Mk I, Ducati 900SS and the MV Agusta 750S all captured the spirit of the Café Racer. Then the slick, super fast, Japanese sport bikes of the 80s came along, and looked set to consign the Café Racer special to the history books.But a revival had to happen. The Ace Café London re-opened, bike builders as diverse as Wakan, Fred Krugger, Nick Gale and Roland Sands all began to create lean, back-to-basics motorcycles, but with their own unique twist on Café Racer heritage. From the Buell 1125 CR to the Guzzi V7 Sport, mainstream modern bikes have also re-discovered their street racing soul.Packed with previously unseen photos, machine profiles, interviews, and personal anecdotes from the glory days of Café Racer culture, this book takes a look at the enduring cult of the Café Racer, in all its ton-up glory.

Additional Information:

Café racers are not production motorcycles, so most machines in the book are essentially hand-built, low volume production models, or home-made specials.

Veloce Publishing

Het ontstaan van de café-racer

De café-racer is een typisch Engels verschijnsel en vlak voor de Tweede Wereld Oorlog kwamen er twee motoren op de markt die van doorslaggevende betekenis zijn geweest voor de ontwikkeling van de café-racers.

Anders gezegd;

zonder deze motoren waren er waarschijnlijk geen café-racers geweest.

In 1937 werd op de motortentoonstelling van Earles Court een nieuw type motorfiets gepresenteerd; de Triumph Speed Twin. Het vernieuwende van deze motor was dat het een staande tweecilinder kopklepper was en in een tijdperk waarin de dienst werd uitgemaakt door ééncilinders en zijkleppers in V-twin-vorm was dat sensationeel nieuws. De Speed Twin was nauwelijks zwaarder of breder dan een ééncilinder, maar was veel soepeler en had meer vermogen.

(Bron: Road Rocket Club)

Paul Frère:

Paul Frère (Le Havre (Frankrijk), 30 januari 1917 - Saint-Paul-de-Vence (Frankrijk), 23 februari 2008) was een voormalig Belgische Formule 1-coureur.

De helaas vorig jaar, 2008 overleden Auto-coureur, Paul Frère

debuteerde vlak na WOII in de eerste na-oorlogse race in België. De race werd weliswaar gereden met motorfietsen maar toch slaagde Frère erin om zijn vooroorlogse 500 cc Triumph Speed Twin als eerste van zijn categorie over de uitstreep te loodsen. Tijdens de oorlog had hij al kunnen oefenen met de Le Mans MGPB Special van een vriend. Deze wagen had ook echt aan de beroemde etmaalrace deelgenomen in 1938 en ’39. In 1949 overtuigde hij Jacques Swaters om samen met hem in de MG deel te nemen aan de 24 Uren van Spa. Met veel zorg lukte het hen toch om de oude MG als vierde in hun klasse te laten eindigen.

(Bron: Wikipedia)

Caféracer is een motorfietsclassificatie:

Het gaat bij caféracers meestal om een tot sportmodel omgebouwde standaardmotor, waarbij aanzienlijke concessies gedaan zijn aan het comfort.Het is genoemd naar The Ace Café, een ontmoetingspunt van motorrijders in Engeland in de jaren vijftig. In de Verenigde Staten worden ze canyon racer genoemd. Caféracers werden vroeger vaak zelf gebouwd bij gebrek aan sportieve uitvoeringen van een motorfiets. Diverse bedrijven waren (en zijn) gespecialiseerd in ombouwsets (Paul Dunstall, Rickman Métisse).

Tegenwoordig wordt vaak samengewerkt met de fabrieken, bijvoorbeeld door Bimota (met Yamaha en Ducati), Buell (met Harley-Davidson) en Hyde (met Triumph). Events voor liefhebbers van caféracers zijn in België de Seventies Cycles Run te Eeklo, maar ook het jaarlijkse treffen 'De Brug' in Leuven (Engels Plein), onder het motto: "Wie het Oude niet begeert, weet niet wat hij mankeert".